Συνεχίζουμε για δεύτερη χρονιά να μαθαίνουμε παίζοντας. Μετά από μια επιτυχημένη σειρά εκπομπών συνεχίζουμε να προβληματιζόμαστε και να δημιουργούμε. Τα Αμαριωτάκια μεγάλωσαν όπως μεγάλωσε και το δημοτικό μας. 4/θ λοιπόν φέτος, με φρέσκα πρόσωπα, και μαθητές και μαθήτριες που το μοναδικό τους όριο είναι αυτό που βάζει η φαντασία τους. Σας ευχαριστούμε για την στήριξη τη χρονιά που μας πέρασε και υποσχόμαστε να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό.
Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011
Για ψύλλου πήδημα
Αποφασίσαμε να χωρίσουμε τις εκπομπές μας σε κατηγορίες. Αυτή εδώ είναι η πρώτη της σειράς Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΚΦΡΑΣΕΩΝ. Απολαύστε την!!!
Διαβασα που γράφετε "Συνεχίζουμε για δεύτερη χρονιά να μαθαίνουμε παίζοντας" και λεω, ενταξει, λόγια... Εμ, την έξυπνη έκανα απο μακριά, δεν ήξερα τι κάνετε, τωρα όμως που ειδα, μπορώ να γίνω συνδρομήτρια στο κανάλι σας να μαθαίνω κι εγώ παίζοντας; Δεν είμαστε και τόοοσο μακριά, Ρεθυμνο-Θεσσαλονίκη, με το ίντερνετ, σχεδόν δίπλα δεν είναι;
Υ.Γ. Αλεξάνδρα, δυσκολη αυτή η λεξη όντως βρε παιδί μου! Ααα, και το χαμόγελο Νο 5,3 και η τσαχπινιά 3,4 είναι καταπληκτικά!
Καλησπέρα! Είμαι αδιόριστη φιλόλογος, είδα ένα προς ένα όλα τα βιντεάκια σας και πραγματικά δεν μπορώ να σταματήσω τα δάκρυα από τα μάτια μου.Τέτοιους δασκάλους χρειαζόμαστε στα σχολεία μας,με όραμα, με φαντασία, δημιουργικούς, που η αγάπη τους γι αυτό που κάνουν αρκεί για να εμπνεύσει τους μαθητές τους! Και τέτοιους μαθητές, πρόθυμους και με όρεξη που εμπνέονται από τους δασκάλους τους... Και μια σχολική κοινότητα δεμένη και δυνατή σαν μια γροθιά, με άριστη συνεργασία, με πολύ κέφι και μέσα στην οποία η μάθηση γίνεται παιχνίδι κι όχι καταναγκαστική εργασία...Πολλά πολλά συγχαρητήρια σε μαθητές και δάσκαλο για την τόσο αξιόλογη προσπάθεια. Είστε όλοι αξιέπαινοι!!! Καλή συνέχεια!
Στο δάσκαλο του Δ.Σχ. Φουρφουρά που ξέρει να πλάθει τις παιδικές ψυχές του αφιερώνω το ακόλουθο ποίημα του εθνικού μας ποιητή Κ.ΠΑΛΑΜΑ. "Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε ψυχές κι' ό,τι σ'απόμεινε ακόμα στη ζωή σου μη τ'αρνηθής, θυσίαστο, ως τη στερνή πνοή σου Χτίσ'το παλάτι, δάσκαλε σοφέ, Κι' αν λίγη δύναμι μεσ'το κορμί σου μένη, Μην κουρασθής, είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη. Θέμελα βάλε τώρα πιό βαθειά, Ο πόλεμος να μη μπορή να τα γκρεμίση, Σκάβε βαθειά τι κι' αν πολλοί σ' έχουνε λησμονήσει. Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί Το χρέος, που βαστάς σαν Ατλαντας στην πλάτη. Υπομονή, χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!"
Διαβασα που γράφετε "Συνεχίζουμε για δεύτερη χρονιά να μαθαίνουμε παίζοντας" και λεω, ενταξει, λόγια... Εμ, την έξυπνη έκανα απο μακριά, δεν ήξερα τι κάνετε, τωρα όμως που ειδα, μπορώ να γίνω συνδρομήτρια στο κανάλι σας να μαθαίνω κι εγώ παίζοντας; Δεν είμαστε και τόοοσο μακριά, Ρεθυμνο-Θεσσαλονίκη, με το ίντερνετ, σχεδόν δίπλα δεν είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Αλεξάνδρα, δυσκολη αυτή η λεξη όντως βρε παιδί μου! Ααα, και το χαμόγελο Νο 5,3 και η τσαχπινιά 3,4 είναι καταπληκτικά!
παιδιά συγχαρητήρια σε όλους σας και στον δάσκαλό σας. είσαστε ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ σε αυτό και στα άλλα βιντεάκια σας Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρα πολλά μπράβο στα παιδιά και φυσικά στο δάσκαλο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή8erma sygxarithria!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για άλλη μια φορά στα Μικρά Αμαριωτάκια από τη Γωνιά Ρεθύμνου.Μας αρέσει να σας βλέπουμε να προοδεύετε και να προτοτυπείτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θερμά μου συγχαρητήρια!Γίνεστε η ελπίδα μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα! Είμαι αδιόριστη φιλόλογος, είδα ένα προς ένα όλα τα βιντεάκια σας και πραγματικά δεν μπορώ να σταματήσω τα δάκρυα από τα μάτια μου.Τέτοιους δασκάλους χρειαζόμαστε στα σχολεία μας,με όραμα, με φαντασία, δημιουργικούς, που η αγάπη τους γι αυτό που κάνουν αρκεί για να εμπνεύσει τους μαθητές τους! Και τέτοιους μαθητές, πρόθυμους και με όρεξη που εμπνέονται από τους δασκάλους τους... Και μια σχολική κοινότητα δεμένη και δυνατή σαν μια γροθιά, με άριστη συνεργασία, με πολύ κέφι και μέσα στην οποία η μάθηση γίνεται παιχνίδι κι όχι καταναγκαστική εργασία...Πολλά πολλά συγχαρητήρια σε μαθητές και δάσκαλο για την τόσο αξιόλογη προσπάθεια. Είστε όλοι αξιέπαινοι!!! Καλή συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο δάσκαλο του Δ.Σχ. Φουρφουρά που ξέρει να πλάθει τις παιδικές ψυχές του αφιερώνω το ακόλουθο ποίημα του εθνικού μας ποιητή Κ.ΠΑΛΑΜΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε ψυχές
κι' ό,τι σ'απόμεινε ακόμα στη ζωή σου
μη τ'αρνηθής, θυσίαστο, ως τη στερνή πνοή σου
Χτίσ'το παλάτι, δάσκαλε σοφέ,
Κι' αν λίγη δύναμι μεσ'το κορμί σου μένη,
Μην κουρασθής, είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιό βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορή να τα γκρεμίση,
Σκάβε βαθειά τι κι' αν πολλοί σ' έχουνε λησμονήσει.
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Το χρέος, που βαστάς σαν Ατλαντας στην πλάτη.
Υπομονή, χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!"